تاریخچه نیلینگ
برای اولین بار مهندسین اتریشی از این روش برای پایدارسازی شیروانی های سنگی در تونل استفاده شده. در اوایل دهه 1960 برای پایدارسازی دیوارهای تونل به این روش که مجموعه ای از سوراخ ها را در سقف و دیوارهای سنگی ایجاد کرده و ودر داخل آن میلگردهای فولادی را قرار داده به گونه ای که انتهای آن در این حفره ها پیر داده شود و سپس درون این حفره ها را با دوغاب پر کرده تا عملیات پایدارسازی شما تکمیل شود. کم کم از این روش توسط دیگر مهندسین آلمانی و فرانسوی در دیگر شیروانی ها خاکی استفاده شد و در واقع می توان گفت این مهندسین تکنولوژی نیلینگ را برای پایدار نمودن شیب ها و دیوارهای خاکی و همچنین کوله پل ها تعمیم دادند.
با گذشت زمان استفاده از نیلینگ گسترش پیدا کرد و در اکثر کارهای عمرانی مانند تثبیت تراشه های خط آهن و بزرگ راه ها، گود برداری ساختمان های چند طبقه در داخل زمین و همچنین از شیب زمین در برابر لغزش های احتمالی مورد استفاده قرار گرفت.
اگر بخواهیم به اولین کاربرد نیلینگ در خاک اشاره کرد مربوط به سال 1972 برای تعریض خطوط راه آهن در فرانسه صورت گرفت. که ارتفاع این پروژه 18 متر بود.
جهت تحلیل و طراحی دیواره های میخکوبی شده در آلمان اولین برنامه تحقیقاتی در سال 1975 تا 1981 صورت گرفت. علاوه بر این در فرانسه هم یک برنامه تحقیقاتی در سال 1986 صورت گرفت . در دیگر کشورها جهت یافتن بهترین عملکرد در سالهای مختلف تحقیقات مختلفی صورت گرفت که می توان اولین دیوار میخ کوبی شده که در آمریکا بسیار مورد توجه قرار گرفت، مهار خاک با عمق 13.7 متر در ماسه لایه دار متراکم شده جهت توسعه یک بیمارستان واقع در پورتلند اورگان بوده که این بیمارستان در سال 1976 به بهره برداری رسید. مهندسین که این عملیات را با نصف زمان و همین طور 85% کاهش هزینه نسبت به اجرای دیوار حایل بتنی به بهره برداری رسید.
در دهه های اخیر استفاده از تکنولوژی نیلینگ بسیار مورد استفاده قرار گرفته است و از جمله روش های مورد علاقه کارفرمایان می باشد و کم کم از سازه های موقت به سازه های دائمی تغییر پیدا کرد.
[caption id="attachment_2281" align="aligncenter" width="400"]
نیلینگ[/caption]